Avonturen van een inktvlek
De Franse schrijver en classicus Paul-Louis Courier maakte in 1808 een grote inktvlek op een zeldzaam manuscript. Of het hier een letterkundige misdaad betrof moet u beoordelen na mijn relaas over een bibliofiel drama met de allure van een Griekse tragedie. Neem me deze pathetische aanhef niet kwalijk, maar de toon vloeit voor uit mijn selectie van Nederlandse geschriften over de meest beruchte klad in de boekenwereld.
De ‘schandalige vlek’ heeft veel inkt doen vloeien. Tachtig jaar na het voorval inspireerde het René Bazin tot het boek Une tache d'encre (1888) waarvan in bijlage fragmenten uit de vertaling volgen.
Geprikkeld door deze teksten ging ik op zoek naar oude avonturen van een inktvlek en maakte een selectie >>Inktvlek teksten
- [Gerard Keller], ‘A propos van een inktvlek’ (1859)
- Heribert Rau, ‘De hoopvolle inktvlak’ (1861)
- Alexander von Roberts, ‘Een inktvlek’ (1889)
- Anoniem, ‘De wraak van het papier’ (1890)
- Anoniem, ‘Een inktvlek’ (1894)
- [Louis Sonolet], ‘De katten van Richelieu’ (1908)
- De ‘inktvlektest’ van Willem Elsschot (1913)
Verder bleek een inktvlek op te duiken in tal van historisch belangrijke momenten van Martin Luther tot Otto von Bismarck >>Historische vlekken
Ten slotte vond ik grappige inktvlekken in alledaagse krantenknipsels >>Inktvlek knipsels
Deze avonturen van de klad heb ik met de computer in het klad geschreven zonder inkt te morsen…
